مطلق و مقید متحد الحکممطلق و مقید متحد الحکم به مطلق و مقیّدِ دارای حکم یکسان اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفمطلق و مقید متحد الحکم، آن است که حکم در مطلق و مقید یکی می‌باشد، اعم از این که از نظر کیف ( ایجاب و سلب ) و موجب حکم نیز توافق داشته باشند یا نه، مثل این که گفته شود: «اکرم عالما و اکرم عالما عادلا»، یا: «لاتعتق رقبة و لا تعتق رقبة کافرة»، یا: «اکرم عالما لعلمه و اکرم عالما عادلا لعدله» و یا: «فتحریر رقبة من قبل ان یتماسّا» در کفاره ظهار و «فتحریر رقبة مومنة» در کفاره قتل خطائی. در این حالت، مطلق بر مقید حمل می‌شود مگر در صورتی که هر دو سالبه باشند که به هر دو عمل می‌شود. [۱]
المحصول فی علم اصول الفقه، فخر رازی، محمد بن عمر، ج۳، ص۱۴۲.
[۳]
الوصول الی کفایة الاصول، شیرازی، محمد، ج۳، ص۲۵۷.
[۵]
اصول فقه، رشاد، محمد، ص۱۷۲.
[۶]
مناهج الوصول الی علم الاصول، خمینی، روح الله، ج۲، ص۳۲۵.
[۷]
الوجیز فی اصول الفقه، زحیلی، وهبه، ص۲۰۹.
[۸]
منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، جزایری، محمدجعفر، ج۳، ص۷۳۹.
[۹]
تحریر المعالم، مشکینی، علی، ص۱۳۵.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۴۳، برگرفته از مقاله «مطلق و مقید متحد الحکم». رده‌های این صفحه : مطلق و مقید
|